1. Kur 2.Ders - KORECE GRAMER YAPISI

GRAMER – 문법
Korecede üç hitap şekli vardır. Yüksek, orta ve düşük. Bu ekler fiillere ve sıfatlara eklenirken kelimenin sonu sesli harfle mi yoksa sessiz harflemi bitiyor bu çok önemlidir. Eklerde ona göre değişirler. Kelimelerin sonundaki 다 eki onların fiil yada sıfat olduklarını gösterir. Sonunun sesli mi yoksa sessiz harflemi bittigini 다 dan önceki harfe bakarak anlarız.
Örneğin : 가다 (kada) gitmek fiilidir ve sesli harf olan ㅏ ile biter.
읽다 (igda) okumak fiilidir ve sessiz harf olan ㄱ ile biter.
1. 저는 집에 갑니다. Yüksek Dereceli Hitap

나는 집에 가요. Orta Dereceli Hitap

나는 집에 가. Düşük dereceli Hitap

2. 저는 책을 읽습니다. Yüksek Dereceli Hitap

나는 책을 읽어요. Orta Dereceli Hitap

나는 책을 읽어. Düşük dereceli Hitap
Görüldüğü gibi kelimelerin son harflerine göre eklerde değişiyor. Bu üç hitapta da herhangi bir anlam değişikliği yoktur aralarında ki tek fark saygı dereceleridir. Bunlar ayrıntılı bir biçimde işlenecektir. Burada sadece örnek teşkil etmesi adına verilmiştir.

Birinci örnekteki bütün cümlelerin anlamı “Ben eve gidiyorum” dur. İkinci örnekte ki bütün cümlelerin anlamı da aynıdır: “Ben kitap okuyorum.”

Tek fark ilk hitabı kendinizden yaşça büyük insanlara, hiç tanımadığınız insanlara ya da makam olarak yüksek insanlara kullanırsınız. (öğretmen, doktor, patron gibi)

İkinci hitabı, yaşıt sayılabileceğiniz ve çok samimi olmasanızda bir şekilde ilişki içinde olduğunuz insanlara kullanırsınız. Birinci hitap kadar olmasada bu da saygılı bir konuşma şeklidir. Ama Kore’de özellikle yaşlılar kendilerine karşı yüksek dereceli hitabın kullanılmasını tercih ederler. O yüzden korece öğrenirken ilk öğrenmeniz gereken hitap şekli budur. Çünkü bir çocuğa yüksek derece de hitapla konuşsanız en fazla gülmeyle karşılaşırsınız ama bir yaşlıya düşük derece de hitapla konuşursanız azar bile işitebilirsiniz korede. Surat ifadelerinin hemen değiştiğini fark etmemek imkansızdır.

Üçünçü hitabı, çok samimi arkadaşlara ve çocuklara karşı kullanabilirsiniz. Ama yinede en iyisi Korecede belli bir seviyeye gelene kadar bu hitap şeklini kullanmamaya özen göstermenizdir.

Cümle dizilişi de genel olarak bizimki ile aynıdır diyebiliriz. Özne başta, yüklem sonda olur. Sondan eklemelidir. Özne ve yüklemde, teklik-çokluk ve kişi uygunluğu aranmaz.

저는 먹어요.                                              Ben yiyorum.
저는 저녁을 먹어요.                                 Ben akşam yemeği yiyorum.
저는 저녁을 일찍 먹어요.                        Ben akşam yemeğini erken yiyorum.
저는 집에서 저녁을  일찍 먹어요.          Ben evde akşam yemeğini erken yiyorum.

Gördüğünüz gibi cümle sıralaması bizdekine çok yakın. Arada istisnalar olsada genel olarak bizdeki sıralama ile aynı kullanılır.
"Biz akşam yemeğini yiyoruz." Türkçede yüklem ve özne kişilik ve teklik-çokluk bakımından uysada Korecede fiil sadece zaman olarak değişir.

우리는 저녁을 먹어요. "Biz akşam yemegi yiyoruz." diye çevrilir ama gördüğünüz gibi "yiyorum, yerim" anlamına gelen  먹어요 kullanılır.

저는     저녁을 먹었어요. Ben akşam yemeği yedim.
우리는 저녁을 먹었어요. Biz akşam yemeği yedik.


저는 차를 매일 마셔요. Ben çayı hergün içiyorum.